Schrijven is blijven

Of nee, het ligt anders.

Ik heb mijn hele leven geschreven. Ik begon met lange verhalen in de schoolkrant, later tijdens mijn studie werden dat essays en ten slotte artikelen over natuur en milieu in mijn eerste echte baan.

En toen schreef ik een hele tijd niets meer. Ik redigeerde, vertaalde, ondertitelde, ik begon te denken dat ik daar beter in was, of dat ik het verleerd was.

Waar het op neerkomt is dat het schrijven al die tijd bij mij was gebleven, maar dat ik het niet zag.

Lang verhaal kort: inmiddels ben ik weer actief als freelance journalist/tekstschrijver. Momenteel werk ik onder andere voor de populairwetenschappelijke magazines KIJK en KIJK Geschiedenis. Ik schrijf korte bijdragen voor de vragenrubriek maar ook langere artikelen, voor het merendeel over historische onderwerpen.

Ik vind het heerlijk om op zoek te gaan naar verhalen en daarmee op een onderhoudende manier iets van inzicht te geven in de grotere lijnen van de geschiedenis, de wetenschap of de cultuur over te brengen. Daardoor kijk je misschien wel met een andere blik naar de lijnen van de tijd van nu, denk ik dan.

Ik schrijf helder en duidelijk, wil mensen graag iets bijbrengen – maar ik weiger ze gehurkt toe te spreken of feiten op te kloppen. Volgens mij is dat ook niet nodig; mensen hebben zelf hersens en de realiteit is veel en veel mooier als ie onopgesmukt wordt beschreven.

 

Kan ik iets voor je schrijven?

Stuur een mail, dan maak ik tijd om met je te praten.